Mijn verhaal

Ik bereikte een punt dat ik heel duidelijk voelde dat ik twee keuzes had

Mijn naam is Marijne (1980) en woon al geruime tijd met mijn man en twee kinderen in Schoonhoven.

Vanaf mijn basisschooltijd was ik creatief: een kind, dat graag tekende, boeken las en verhalen schreef. Ik hield toen al van luisteren en observeren. In mijn middelbare schooltijd ontwikkelde ik een passie voor communicatie (taal) en media. Ik teken en schilder nog steeds met plezier en maak in mijn vrije tijd graag een schilderij.

Voeding en diëtetiek

De keuze voor mijn opleiding voeding en diëtetiek na de middelbare school was vrij rationeel: ik had interesse in voeding en dit paste goed bij mijn vakkenpakket. Daarnaast had ik zelf obesitas destijds. Dat overgewicht heeft mij letterlijk en figuurlijk in de weg gezeten in mijn tienerjaren en dit heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. Tijdens deze jaren voeding en diëtetiek leerde ik veel over voeding en in combinatie met een gezond beweegpatroon ging ik terug naar een gezond gewicht (-30 kilo). De opleiding rondde ik met succes af. In het begin van mijn carrière heb ik als diëtist gewerkt bij grote bedrijven, zoals Unilever en Nutricia, in teams van diëtisten en voedingsexperts. Het werk was niet wat toen bij mij paste. Wel is altijd de interesse in voeding en gezondheid gebleven.

Loopbaan

Mijn loopbaan maakte nogal wat wendingen, met verschillende opleidingen en functies in diverse bedrijfstakken. In deze jaren heb ik veel universele dingen geleerd, die ik meeneem in mijn werk- en levenservaringen. De laatste jaren merkte ik in mijn werk dat er meer was waarop ik me wilde richten, om mijn potentie meer tot uiting te laten komen. Ik zocht iets waar ik mensen kon helpen zich beter te voelen, bijvoorbeeld m.b.t. gewichtsmanagement en lichaamservaring. Teruggrijpend op mijn eerdere vakgebied, besloot ik me te richten op leefstijlcoaching. Het was precies datgene wat ik eerder miste: aandacht voor patronen àchter het gedrag en om mensen te helpen zich hiervan bewust te worden.

Twee keuzes

Het was moeilijk om te zwaar te zijn: ik voelde mij niet meetellen en ik was me voortdurend bewust van mijzelf en mijn overgewicht in het bijzijn van anderen. Het kostte ook moeite om gewicht te verliezen, nieuwe gewoontes aan te leren en vast te houden. Met name in een maatschappij, waarin er genoeg verleidingen zijn en mensen in je omgeving andere, ongezonde keuzes maken. Dan moet je sterk in je schoenen staan.

Je kunt dan ook pas echt afvallen als je het eerst voor jezelf het resolute besluit neemt dat er iets moet veranderen. Dat punt kwam voor mij toen ik op de weegschaal stond en 104 kilo woog (zie foto’s). Ik besefte me dat ik op een soort kruispunt stond met twee richtingen: OF ik word nog zwaarder en voor ik het weet weeg ik misschien wel 150 kilo (of meer). OF: ik ga er nu wat aan doen. Ik heb gekozen voor het laatste en ben mezelf tot op de dag van vandaag dankbaar voor de keuze die ik toen maakte.

Onderhoud

Maar ook na het kwijtraken van deze kilo’s was het nog niet klaar. Gewichtsmanagement behoeft immers onderhoud. Er zijn nu eenmaal periodes waarin je weer wat stijgt in gewicht. Alleen al met de zwangerschappen en het herstel erna. Op deze momenten was het opnieuw weer moeilijk om de draad weer op te pakken. Toch heeft het vertrouwen in mezelf -omdat ik eerder voor hetere vuren stond- mij steeds in staat gesteld om weer tot een gezond gewicht te komen.

Lichaamsbeleving

Daarnaast is de beleving van je lichaam voor mij ook een belangrijk aandachtspunt. Zo merkte ik direct na het verliezen van de 30 kilo dat ik in mijn hoofd nog steeds te dik was. Ik kocht dan kleding die te groot was, omdat ik tijd nodig had om te wennen aan mijn nieuwe lijf. De beleving van je eigen lichaam loopt vaak niet synchroon met hoe het er werkelijk uitziet of hoe anderen het zien.

Waardering

In een tijd dat er (te) veel accent ligt op uiterlijke verschijning, lijkt het erop dat je niet meetelt als je geen maatje 36 hebt of een strakke buik. Mensen keuren zichzelf hierdoor voortdurend af. Maar ik vind het belangrijk om waardering te leren hebben voor je lichaam. Veel mensen leven vanuit hun hoofd, alleen is je lichaam veel meer dan een hoofd op pootjes. Misschien kun je alsnog dankbaar zijn voor je lijf voor wat het (wel) kan. Accepteer het, ervaar het, leef ermee en voel je ermee verbonden.

Mijn visie is:

Pas als je goed voelt over jezelf, maak je ruimte voor verandering.  Dit is een belangrijk uitgangspunt voor mij als leefstijlcoach in mijn behandelingen.